چه تجربه‌ی عمیق و تأمل‌برانگیزی! شب‌هایی مثل این واقعاً می‌تونن دیدگاه ما رو نسبت به زندگی تغییر بدن. وقتی با رنج و درد دیگران مواجه می‌شیم، تازه متوجه می‌شیم که چقدر چیزهای کوچیک و پیش‌پاافتاده‌ای که روزانه باعث ناراحتیمون می‌شن، در برابر دردهای واقعی که دیگران تحمل می‌کنن، بی‌اهمیت‌اند.

این اتفاق بهت یادآوری کرد که زندگی، با همه‌ی سختی‌هاش، هنوز هم یه موهبته و باید قدر هر لحظه‌اش رو بدونیم. مرگ، با وجود ترسناک بودنش، می‌تونه یه معلم بزرگ باشه و بهمون یاد بده که چطور زندگی رو بیشتر دوست داشته باشیم و ازش لذت ببریم.

حرف‌هایی که زدی، یادآور اینه که شکرگزاری و قدردانی از کوچک‌ترین چیزها می‌تونه حال دلمون رو بهتر کنه و بهمون کمک کنه تا با مشکلات روزمره بهتر کنار بیاییم. امیدوارم این تجربه‌ی تلخ و در عین حال آموزنده، بتونه همیشه همراهت باشه و بهت یادآوری کنه که زندگی رو با تمام وجود زیست کنی و از هر ثانیه‌اش استفاده کنی.

مراقب خودت و عزیزانت باش و همیشه شکرگزار باش، حتی برای کوچک‌ترین نعمت‌ها. 🌟